Andere Tijden Voetbal
Op 15 september 2025 bestond onze vereniging exact 100 jaar. Fusieclub Voorschoten’97 kwam weliswaar ‘pas’ op 1 juli 1997 tot stand, maar lang daarvoor behoorden SVLV, Randstad Sport en SV Voorschoten al tot het Nederlandse voetballandschap. De oudste rechtsvoorganger, Sportvereniging Laurentius Voorschoten (SVLV), werd op 15 september 1925 opgericht. Een eeuw geleden dus.
De historie is in diverse uitgaven inmiddels uitputtend beschreven. Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de club wordt nu ingezoomd op één van die talloze elftallen die in het verleden actief was. SVLV A1 behaalde in het gouden jubileumjaar van de Katholieke vereniging (1975-1976) grote successen. Eén van de spelers van destijds laat ons via een maandelijkse bijdrage meegenieten van ‘Andere Tijden’! Vandaag deel 4.
November 1975: een geweldige maand, winst op twee concurrenten!
Na de Herfstvakantie werd de competitie hervat met wederom een uitwedstrijd, tegen een tegenstander die we al eerder ontmoet hadden: VVOA A1. De uitwedstrijd tegen Rijpwetering A1 werd nog gespeeld op het “oude” sportpark, c.q. de “zandbak” van Rijpwetering, maar de uitwedstrijd tegen VVOA werd gespeeld op het splinternieuwe sportpark van de toekomstige fusievereniging ROAC. De KNVB afd. Leiden had wederom een verrassing in petto voor ons, want ook voor deze wedstrijd werd een voor ons bekende scheidsrechter uit Voorschoten aangesteld, de heer W. (Wil) van Turenhout. Zo gebeurde het dat de heer van Turenhout “gewoon” met leider Harry Langver meereed naar Oud Ade/Rijpwetering. Heel bijzonder!
De thuiswedstrijd tegen VVOA werd nipt gewonnen met 3 – 2 en om de ingezette lijn voort te zetten diende er wederom gewonnen te worden. De goede lijn werd zeker voortgezet, want er werd ook nu weer gewonnen en wel met 2 – 4. De 4 doelpunten kwamen op rekening van Dik Does, Jeroen Ahling, zoals al vaker en Frank Marselis en Frans Blom, beiden voor de eerste keer dit seizoen. Tegenvaller was wel het feit dat VVOA ook 2 keer wist te scoren en dat werd uiteraard door de heer Wijnstok direct “bekritiseerd”, dat moest de komende wedstrijden voorkomen worden.
Vanaf deze aflevering wil ik u nader voorstellen aan de betrokken spelers, te beginnen in dit deel met de keeper en de achterhoede. Het doel van SVLV A1 werd verdedigd door Ton Zandbergen, een rustige en betrouwbare keeper. Wat velen niet weten is dat Ton, naast keepen, ook goed kon voetballen en met zijn linkerbeen een prima pass in de voeten had. De verdediging bestond allereerst uit rechtsback Peter Pool, een 1e jaars A-junior met uitschuifbare benen en een geweldige kopkracht. Als linksback fungeerde Frans Blom, die graag met zijn grote passen wilde opstomen over de hele linkerflank en met zijn snelheid zowel verdedigend als aanvallend veel indruk wist te maken. Het centrum werd gevormd door de gebroeders Jos en Frans Mens. Als voorstopper was Frans de “angstgegner” van bijna alle spitsen van de tegenstander: bikkelhard, niets ontziend en sterk in de duels. Als aanvoerder hield Jos van achteruit de organisatie in de gaten, stuurde en corrigeerde hij waar nodig. Volgende maand vertel ik u meer over het "draaipunt” van het team, het middenveld.
Inmiddels had ook de begeleiding uitbreiding gekregen. Paul Kriek werd gepromoveerd van superfan tot “materiaalman”
De volgende wedstrijd beloofde een echte “kraker” te worden, de uitwedstrijd tegen concurrent Altior A1. In de voorafgaande trainingen werd door de heer Wijnstok al gewezen op onze ervaring met deze tegenstander in de voorbereiding. Er werd toen weliswaar met 2 – 1 gewonnen, maar Altior had wel indruk gemaakt met haar fysieke kracht en hun directe manier van spelen, waarmee Altior heel succesvol was geweest in de competitie. Gezien de goede resultaten in de laatste wedstrijden werd er reikhalzend uitgekeken naar de wedstrijd, niet alleen door de spelers en begeleiding, maar ook het toenemend aantal vaste supporters, die in grote getalen naar Langeraar trokken. De “jonge dames” waren ook weer van de partij en waren te gast in de auto van de heer Wijnstok. Het werd uiteindelijk een “galavoorstelling” van SVLV A1, dat ontketend was en Altior helemaal zoek speelde. Met maar liefst 1 – 5 werd Altior afgedroogd, waarmee het zelfs blij moest zijn dat het “maar” 1 – 5 werd. De doelpunten kwamen op naam van Jeroen Ahling (2 stuks), Frank Marselis, Frans Blom en Frans Mens (zijn eerste!). Dit alles speelde zich af met op de achtergrond de luide oefenmuziek van de Langeraarse Harmonie. Dit nodigde een aantal spelers, met name verdedigers, uit om steeds maar weer tegen de Altior spelers te melden dat de Harmonie dit speciaal voor SVLV A1 speelde, ze werden er helemaal gek van. Een mooi psychologisch onderdeel van de “ultieme wil om te winnen, op welke wijze dan ook”.
Na afloop werd de overwinning dan ook goed gevierd in de kleedkamer. Onder luid gezang werd de polonaise ingezet in de gezamenlijke douche, waarbij alles wat Altior was verbaasd was over wat hen, ook na afloop, overkwam. De heer Wijnstok keek toe, glimlachte trots en wist dat het goed was. Het werd een vrolijke boel in zijn auto met de “jonge dames”.
Op dat moment, met de koppositie in zicht, was het zaak om niet te lang stil te blijven staan bij de overwinning op Altior, want de volgende wedstrijd was de volgende piketpaal, weer tegen een concurrent, thuis tegen SJC A1. Terwijl in het clubhuis, toch echt het mooiste in de hele omgeving, alles voorbereid werd voor het jaarlijkse Prinsenbal van de carnavalsvereniging de Pico Bello's, had SVLV A1 slechts aandacht voor de wedstrijd. Voorafgaand aan de wedstrijd werd er nog lang en vaak nagesproken over het feest in Langeraar, maar werd er ook benadrukt dat in de competitie alle 18 wedstrijden belangrijk waren, waarbij de belangrijkste altijd de eerstvolgende wedstrijd moest zijn. Daar kwam nog bij dat in deze week de Schoolonderzoeken bij veel spelers op de agenda stonden. Had het trainingsbezoek daar onder te lijden? Natuurlijk niet! Hadden de schoolresultaten er onder te lijden? Natuurlijk niet!
Zoals al eerder gemeld werd dit door de begeleiding goed in de gaten gehouden en als dat nodig was werd het ook besproken met de betrokkenen.
Als SJC al de illusie had dat er in Voorschoten iets te halen zou zijn, dan werd dat al snel de kop ingedrukt. Het werd geen galavoorstelling, SJC was dan ook een betere tegenstander dan Altior, maar SJC werd vakkundig verslagen met 2 – 0. Na de 1 – 0 van Dik Does was SJC zo van slag dat een wanhopige SJC - verdediger zelf voor de 2 – 0 zorgde. De “kritiek” op de tegendoelpunten na de wedstrijd tegen VVOA, werd omgezet in daden. De verdediging zat potdicht, met de "nul” als beloning.
De maand November zou afgesloten worden met de thuiswedstrijd tegen Rijnsburgse Boijs A1. Het weer gooide echter roet in het eten. Door de vele regen werd de wedstrijd afgelast.
De maand November 1975 leverde 3 wedstrijden op die allen gewonnen werden en waarmee 2 concurrenten voorlopig op de ranglijst gepasseerd werden. Niet alleen de resultaten stemden tot tevredenheid, ook het getoonde spel, de gedrevenheid, de passie en de spelvreugde waren optimaal. Van de 8 wedstrijden werden er 5 gewonnen, 2 gelijkgespeeld en 1 verloren, met een doelsaldo van 23 doelpunten voor en 12 tegen.
Tot zover de vierde maand van het legendarische seizoen. In aflevering 5 in December meer over weer een wedstrijd tegen een vervelende tegenstander, veel afgelaste wedstrijden en een tweeluik tegen een veel hoger spelend team.
Tenslotte, ik merk in het dorp en bij de club, dat er veel belangstelling is voor mijn artikelen. Voor uw vragen of opmerkingen kunt u het onderstaande emailadres gebruiken. Uiteraard zijn foto's van SVLV A1 1975-1976 ook van harte welkom.
Rood Groene Groeten,
Geovannie de Kenner
