Andere Tijden Voetbal (deel 1)

Op 15 september 2025 bestaat onze vereniging exact 100 jaar. Fusieclub Voorschoten’97 kwam weliswaar ‘pas’ op 1 juli 1997 tot stand, maar lang daarvoor behoorden SVLV, Randstad Sport en SV Voorschoten al tot het Nederlandse voetballandschap. De oudste rechtsvoorganger, Sportvereniging Laurentius Voorschoten (SVLV), werd op 15 september 1925 opgericht. Bijna een eeuw geleden dus.

De historie is in diverse uitgaven inmiddels uitputtend beschreven. Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de club wordt nu ingezoomd op één van die talloze elftallen die in het verleden actief was. SVLV A1 behaalde in het gouden jubileumjaar van de Katholieke  vereniging grote successen. Eén van de spelers van destijds laat ons via een maandelijkse bijdrage meegenieten van ‘Andere Tijden’!

Seizoen 1975-1976 SVLV A1 : een legendarisch seizoen.

Maand 1 : Augustus 1975 : een nieuwe kennismaking met een nieuwe start.

Op 15 september 1925 werd SVLV opgericht en zou dus dit jaar 100 jaar bestaan.

Het is exact 50 jaar geleden, dus bij het 50 jarig bestaan van SVLV, dat het hoogste jeugdelftal aan de vooravond stond van een legendarisch seizoen.

Middels een maandelijks terugkerend artikel zal ik u een inzicht geven van de belevenissen, de processen, de achtergronden en natuurlijk de resultaten van een groep ": Oer-SVLV ‘ers” onder leiding van een nieuwe trainer. Dit alles gebaseerd op een goed geheugen, een uitgebreid archief en vele goede gesprekken.

De hoofdrolspelers van toen waren, in willekeurige volgorde :

Ton Zandbergen, Peter Pool, Frans Mens, Jos Mens, Frans Blom, Frank Marcelis, Ben v.d. Valk, Wim Vreeburg, Dik Does, Jeroen Ahling, Leo Zandbergen, Sjaak Teske, Wilgert Pruyn en Martin v.d. Valk.

De begeleiding bestond uit Harry Langver (leider en roerganger), Hans van Rossenberg (grensrechter en “puntenpakker”) en Paul Kriek (superfan en materiaalman), ook  “Oer-SVLV “ers”!

Dit geheel stond onder leiding van een nieuwe trainer, de heer R. Wijnstok, die overkwam van ADO uit Den Haag, waar hij diverse functies had bekleed als jeugdtrainer en scout voor beroemde trainers als Rob Baan en Dick Advocaat.

De komst van de professionele heer Wijnstok bij een stel goedwillende amateurs bracht nog wel wat teweeg. Het was vooral erg wennen aan de aanpak en aan de uitgangspunten van de nieuwe trainer : discipline, werklust, teamgeest, plezier en vertrouwen in elkaar en een uiterste wil om te winnen, hoe dan ook. 

Alle betrokkenen waren het er over eens : wat staan ons te wachten binnen onze club, waar klaverjassen op maandag, bloemschikken op woensdag, danslessen op vrijdag en de vele Carnavalsfeesten de boventoon voerden en waar de “prestatiedruk” eigenlijk alleen maar aanwezig was bij het eerste zondagelftal, zeker na de recente promotie naar de 4e klasse van de KNVB.

De eerste kennismaking van de  groep met de heer Wijnstok verliep al een beetje merkwaardig, want de eerste training  was eigenlijk ook al de eerste oefenwedstrijd.

Op zaterdag 16 augustus vond de opening van het seizoen plaats met de wedstrijd tegen, hoe kan het ook anders, ADO uit Den Haag. Een aantal spelers was die dag pas teruggekomen van vakantie en begon de wedstrijd dan ook zonder enige voorafgaande training. De wedstrijd werd dan ook verloren met 1 – 2, met Leo Zandbergen als eerste doelpuntenmaker.

Het resultaat was niet belangrijk, het inzicht in de kwaliteiten van de spelers en hun posities in het veld waren dat wel.  Een ieder begon deze wedstrijd op zijn “oude vertrouwde” positie en na de eerste wedstrijd en na de eerste trainingen zou dat behoorlijk wijzigen. Door spelers op een andere positie te plaatsen introduceerde de heer Wijnstok veel meer flexibiliteit en konden veel spelers op diverse posities ingezet worden. Zo ging Jeroen Ahling van rechtsback naar rechtsbuiten, waardoor er een plek vrijkwam voor Peter Pool. Leo Zandbergen ging van rechtsbuiten naar de spitspositie,  Frans Blom verhuisde van rechtsback naar linksback, Wim Vreeburg werd de nieuwe linkermiddenvelder en Dik Does kon op bijna alle posities ingezet worden op het middenveld of in de voorhoede. De positie van linkerspits werd toebedeeld aan
nieuwkomer Sjaak Teske. Wellicht het grootste talent in de hele groep, waarover in de volgende aflevering meer.

Dit was uiteraard volledig onverwacht, maar werd al snel geaccepteerd, want het vertrouwen was al groot en de uitleg waarom dit nodig was werd uitgebreid besproken en toegelicht.

Er werd in het begin fanatiek en hard getraind, iets wat in het begin zeer welkom was, maar wel “nieuw”. Trouwens de trainingsfaciliteit waarop dit gebeurde was natuurlijk dramatisch (citaat heer Wijnstok). Het nieuwe GeBaKo veld was nog in aanbouw, waardoor een “afgetrapte” gras – c.q. zandvlakte achter het noordelijke doel van veld 1 als trainingsveld fungeerde. Dit was toch wel iets anders dan de situatie bij ADO, maar het deed aan de intensiteit niets af.

Ook in de eerste week werd al duidelijk dat naast trainen en wedstrijden spelen ook de discipline bij de schoollessen, schoolonderzoeken en – examens heel belangrijk was. Veel spelers zaten in een examenjaar en dat was minstens net zo belangrijk. Indien nodig : school gaat voor, maar wel netjes melden.  De heer Wijnstok monitoorde alles.

De volgende oefenwedstrijd werd gespeeld tegen vv Veritas uit Neerritter, met zoals gezegd veel spelers op nieuwe posities. Een ieder wilde zich graag laten zien en dat leidde tot een prima over winning : 8 – 1! Doelpuntenmakers waren Dik Does en Sjaak Teske (beiden 3 stuks) en Jeroen Ahling en Wilgert Pruyn.

De volgende 2 oefenwedstrijden konden al een aardig inzicht geven in het proces dat was ingeslagen. Midweeks werd er gespeeld tegen Altior, een ploeg die ook in de competitie tegenstand zou bieden. Het resultaat mocht er zijn, want er werd met 2 – 1 gewonnen met Leo Zandbergen die voor beide doelpunten zorgde.

De laatste oefenwedstrijd werd gespeeld in Leiden tegen Roodenburg A1. In die tijd vormden de hoogste jeugdteams van Roodenburg (C1 – B1 en A1) altijd lastige tegenstanders van de leeftijdsgenoten van SVLV en de verwachting was hooggespannen voor deze laatste test voor de start van de competitie. Het werd met de 2 – 3 uitslag een mooie overwinning. De nieuwe rechtsbuiten Jeroen Ahling was de grote man met 2 treffers en Ben van der Valk zorgde voor nummer 3.
Een uitoverwinning bij Roodenburg was voor veel spelers een noviteit, het vertrouwen in “iets moois” nam toe, net als het aantal vaste volgers van het team.

Tot zo ver de eerste maand van het legendarische seizoen. In aflevering 2 in September meer over de start van de competitie, de viering van het 50-jarig bestaan, een zeldzame competitienederlaag, een “ontgroening” en de start van de danslessen van Evert Castelein op vrijdagavond.

Rood Groene Groeten,

Geovannie de Kenner