Afscheid van een tijdperk
Het zijn de parels van de vereniging. Elftallen die decennia lang een hechte groep vormen en lief en leed delen. Het tweede veteranenelftal van Voorschoten’97 is zo’n team. De kern is al 28 jaar samen en maakte het nodige mee. Helaas hebben voetballers niet het eeuwige leven. Een paar van de ‘oprichters’ gaan nu genieten van hun welverdiende voetbalpensioen.
De basis voor het team werd gelegd in de jaren’90 van de vorige eeuw, toen Arnout Verzijl en Pim Happel in het derde zaterdagelftal van SVLV gingen spelen. Na de fusie belandde het team ergens halverwege de overige senioren. Als bijnaam werd voor ‘VSD’ gekozen (‘Voorheen Samstag Drei’), welke naam verwees naar het startpunt in de Katholieke vereniging. In de zomer van 1997 verscheen het eerste clubblad van het elftal, de ‘Fuut’. In dat blad stonden niet alleen alle wedstrijdstatistieken vermeld, maar was ook ruimte voor kolerieke rubrieken en levensbeschouwelijke bijdragen. Naast dat VSD uitgroeide tot een hechte vriendengroep, was het team ook succesvol in het veld. In de loop der jaren werden liefst negen titels binnengehaald. Vaste traditie was het ‘vreemde biertje na afloop’, waarbij spelers bier uit alle hoeken van de wereld mee namen, om deze vervolgens in de kleedkamer soldaat te maken. In totaal passeerden zo meer dan driehonderd verschillende soorten bier.
Arnout Verzijl en Pim Happel maakten het allemaal mee. De een (Arnout) als kwikzilverachtige buitenspeler die het versieren van penalty’s tot een kunst wist te verheffen, de ander (Pim) als robuuste centrale verdediger die altijd fit en sterk was, ook al trainde hij nooit. Zij vormden (samen met Dick Does) ook het fundament onder de Fuut en bewaakten de sociale structuur binnen het team met hun leven.
Op zaterdag 17 mei jl. nam een half dozijn spelers afscheid in de wedstrijd tegen Graaf Willem II VAC 35+1. Dit duel was wedstrijd nummer 692 in het bestaan van VSD en werd op veld 2 met 3-0 gewonnen. Na afloop konden ook de ‘eeuwige ranglijsten’ worden opgemaakt, zoals de lijst met topscorers: Dick v.d. Geest (245 goals), Frank de Reede (210) en Arnout Verzijl (194) bleken het meest met scherp te hebben geschoten. Grootste overwinning was in het seizoen 1999-2000 tegen JAG (15-0), terwijl VSD met tien doelpunten verschil verloor van Nationale Nederlanden (12-2), Ajax (ook 12-2) en Valken’68 (11-1). Op enig moment fuseerde VSD in haar bestaan met ‘De Heeren van Acht’, een bevriend elftal met een gelijkgestemd gevoel voor voetbalcultuur.
Niet alleen Arnout en Pim, maar ook een viertal andere prominente leden van VSD namen afscheid. Eric Isbrucker, Niel Pepers, Rob Kathmann en Alfredo Yegros hingen hun voetbalschoenen aan de wilgen.
Gelukkig gaat het elftal gewoon door als Voorschoten’97 35+2. In dit team zitten zowel (nog steeds) oude strijders, als jonge goden. Voorschoten gaat nooit verloren. Voetbal gaat nooit verloren. En dat is maar goed ook.
(Hans Douw)
