JO13-1 Kampioen en gepromoveerd naar de 1e Divisie!

Na een week bibberen, zenuwen en nagelbijten was het voor de 13-1 zover. Op een mistig sportpark werd bij de wedstrijdbespreking (en in de kantine) al duidelijk dat de zenuwen er goed in zaten bij zowel spelers, staf als ouders. De spelers werd in de bestuurskamer, met uitzicht op de beker van het Haring- en wittebroodtoernooi, op het hart gedrukt dat ze geen gekke dingen moesten doen maar gewoon moesten doen waar ze goed in zijn: voetballen. 

De warming up, met de liederen galmend door de boxen, leek een goed begin van een mooie dag. De spelers waren scherp, geconcentreerd en gemotiveerd om aan de wedstrijd te starten. De opkomst voegde daar nog wat aan toe. 

Op een door rook vervaagd veld fluit de scheidsrechter om exact 10:33 voor de start van de wedstrijd. De groen-gelen duiken direct op de bal en proberen de wedstrijd in handen te krijgen. Een lastige taak, zo bleek. De handige voetballers van Alphense Boys leken goed te kunnen omgaan met de druk van Voorschoten. Dat samen met een onrustige indruk en onnauwkeurige start van de Voorschotenaren zorgt voor een rommelige en nerveuze start van de mogelijke kampioenswedstrijd. De passes kwamen niet aan, duels werden verloren en de opbouw van Alphense Boys kon niet onderbroken worden. 

Na een periode van balbezit over en weer zonder echte kansen komt Voorschoten beter in de wedstrijd. Een onderschepping op het middenveld leidt tot balbezit bij Delano. In een van de weinige 1 tegen 1 duels van zijn wedstrijd zet hij de verdediger op het verkeerde been en schiet de bal (net) over de keeper, 1-0. Euforie en opluchting schiet het veld over, het begint erop te lijken. In het 2e deel van de eerste helft heeft Voorschoten meer controle over de wedstrijd, er is meer rust aan de bal en er wordt bij vlagen aardig gecombineerd. Tot echte kansen leidt dit nog niet. Toch moeten de mannen geconcentreerd blijven, Alphense Boys blijft gevaarlijk met uitvallen en individuele acties. De rust is een welkome onderbreking in een gespannen wedstrijd.

De tweede helft begint met een onrustige opbouw van Voorschoten. Hopelijk is dit geen inleiding van de hele tweede helft, dit bleek van wel. Voorschoten maakte een onrustige indruk, echte kansen werden maar lastig gecreëerd. Alphense Boys kon vrij gemakkelijk aanvallen en Stijn moest meermaals in actie komen en deed dat gelukkig goed. Na een warrige aanval kreeg Alphense Boys een makkelijke penalty, desalniettemin was een gelijke stand terecht gezien het spelbeeld. Als een echte ‘Bounnou’ stond Stijn de tegenstander gek te maken op de doellijn. Jammer genoeg schoot deze tegenstander de bal onberispelijk binnen, 1-1. 

Het laatste gedeelte van de wedstrijd werd bepaald door zenuwen. De mannen van Voorschoten wisten dat ze aan een gelijkspel genoeg hadden en zo langzamerhand werd ook duidelijk dat dit misschien wel het hoogst haalbare zou zijn. De mannen bleven knokken en vechten voor elk duel. De wedstrijd nam een nieuwe wending toen de scheidsrechter, geheel in de sfeer van het WK, besloot om 8 minuten extra tijd toe te voegen, dit zorgde voor enige ‘onvrede’ bij de staf en spelers. Uiteindelijk floot de scheidsrechter dan toch af. Niks kon Voorschoten ervan weerhouden kampioen te worden. Ongeslagen en trots, op naar de 1e Divisie.

TS

Scoreverloop:

17' 1-0 (Delano)

30' Rust (1-1)

54' 1-1 (Alphense Boys)

60' Einde (1-1)

Een prachtige fotoreportage van deze wedstrijd is te vinden op https://www.voorschoten97.nl/jeugdteams/20222023/O13/JO13-01/nieuws/20221012